متفورمین دارویی است که برای درمان دیابت نوع 2 تجویز میشود. متفورمین با هدف قراردادن کبد میزان مصرف انرژی توسط سلولها را تنظیم می کند و از تشکیل گلوکز زیاد جلوگیری میکند، و هورمون گلوکاژن که باعث افزایش فشار خون میشود را مسدود میکند.
رایج‌ترین عوارض متفورمین مربوط به ناراحتی‌های معده، حالت تهوع، استفراغ و اسهال است. افراد پیرتر بیشتر در معرض عوارض این دارو قرار دارند. از عوارض این دارو می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
.
ادامه توضیحات را در لینک اصلی زیر بخوانید:
قرص متفورمین، عوارض، طرز مصرف برای لاغری، بارداری و نکات مهم
ریلایف یا همان دیکلومول یک مسکن غیر استروئیدی است. از این دارو برای کاهش درد و التهابات در شرایطی مختلف استفاده میشود. از این دارو برای درمان گرفتگی عضلات در دوران قاعدگی نیز استفاده میشود.
دو ماده اصلی این دارو دیکلوفناک و پاراکتامول (استامینوفن) است. میزان ترکیب این دو ماده با توجه به نوع دارو متفاوت است.
دیکلومول یک داروی مسکن است و برای تسکین دردهای زیر استفاده میشود:
همچنین برای تسکین دردهای زیر نیز قابل استفاده است:
این عوارض در همه افراد رخ نمی‌دهند و برخی از آنها نیز به صورت بسیار نادر رخ می دهند:
.
توضیحات بیشتر را در لینک اصلی زیر بخوانید:
دمیترون اقدامات شیمیایی موجود در بدن را که می تواند موجب تهوع و استفراغ شود محدود می کند. دمیترون برای جلوگیری از تهوع و استفراغ که ممکن است توسط جراحی یا دارو های درمان سرطان (شیمی درمانی یا اشعه) ایجاد شود، مصرف می شود. دمیترون برای جلوگیری از تهوع یا استفراغ که به علت عوامل غیر از درمان سرطان یا جراحی ایجاد می شود نیز کاربرد دارد.
یک آنتاگونیست گیرنده سروتونین نوع 3 رقابتی است. این دارو در درمان تهوع و استفراغ ناشی از داروهای سیتوتوکسیک شیمی درمانی، از جمله سیتو پلاتین موثر است و خواص آنکسیولیتیک و نورولپتیک آن اثبات شده است.
نشانه یک اصطلاح برای علائم بیماری است که باعث نیاز به داروی خاص می شود. به عنوان مثال، استامینوفن یا پاراستامول برای نشانه تب، توسط بیمار استفاده می شود یا پزشک آن را برای سردرد یا درد بدن تجویز می کند. در حال حاضر تب، سردرد و درد بدن نشانگر نیاز پاراستامول است. بیمار باید از نتایج داروهایی عمومی که برای خیلی از بیماری ها مشترک است آگاهی داشته باشد زیرا می توان آنها را در داروخانه بدون نسخه پزشک تهیه کرد.
پیشگیری از تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی: دمیترون بصورت محلول خوراکی برای جلوگیری از تهوع و استفراغ همراه با شیمی درمانی سرطانی بسیار مؤثر است.
پیشگیری از تهوع و استفراغ همراه با پرتودرمانی: دمیترون برای جلوگیری از تهوع و استفراغ در ارتباط با پرتودرمانی در بیمارانی که در معرض تابش پرتو هستند موثر است.
پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از عمل: دمیترون برای جلوگیری از تهوع و استفراغ پس از عمل استفاده می شود. همانطور که با سایر داروهای ضد التهابی نیز توصیه می شود، در بیمارانی که تهوع و استفراغ پس از عمل برای آنها مضر است، دمیترون توصیه می شود. حتی در مواردی که میزان تهوع و یا استفراغ پس از عمل پایین باشد.
میزان استفاده از محلول دمیترون تحت دستور پزشک با توجه به برچسب دارو مشخص می شود.
.
ادامه توضیحات را در لینک زیر بخوانید:
پانکراتین ترکیبی از آنزیم های گوارشی است. این آنزیم ها معمولا توسط غده پانکراس تولید می شوند و باعث هضم چربی ها، پروتئین ها و قندهای مهم می شوند.
پانکراتین ممکن است تنها بخشی از یک برنامه کامل درمان باشد که شامل یک رژیم غذایی خاص نیز می شود. بسیار مهم است که رژیم غذایی که توسط پزشک یا مشاور تغذیه در نظر گرفته شده است را دنبال کنید. شما باید برای کمک به کنترل بیماری، با لیست غذاهایی که باید بخورید یا اجتناب کنید، آشنا باشید.
.
توضیحات بیشتر را در لینک اصلی زیر بخوانید:
گایافنزین یک داروی خلط آور است. برای درمان سرفه، گرفتگی قفسه سینه، سرما خوردگی و آلرژی مناسب است. این دارو به آسان شدن تنفس کمک میکند. مصرف این دارو در کودکان زیر 6 سال باید با تجویز مستقیم پزشک صورت بگیرد. گایافنزین بصورت دهانی مصرف میشود. این دارو را می‌توان همراه غذا یا بدون غذا مصرف نمود. این دارو جویدنی و یا قابل نصف کردن نبست (مگر با تجویز پزشک). روزانه بیش از شش دوز دارو را مصرف نکنید.
رایج ترین عوارض داروی گایافنزین اسهال و استفراغ است. اگر این علایم بصورت طولانی مدت در شما وجود داشت باید به پزشک اطلاع دهید. همچنین خارش پوست، تورم صورت، گلودرد، بی‌حالی، از عوارض این دارو است. از دیگر عوارض این دارو می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
گایافنزین تحت نام های تجاری مختلف و بصورت شربت یا قرص ارائه میشوند. گاهی اوقات این دارو با افدرین، فنیل‌فرین، پاراکتامول و دکسترمتورفان ترکیب میشود. در اغلب داروخانه‌ها، گایافنزین بعنوان داروی درمان سرفه شناخته میشود.
گایافنزین با نرم کردن خلط‌ها باعث میشود تا با سرفه کردن این خلط‌ها از بین برود. تئوفیلین میزان جریان هوا درون قفسه سینه را افزایش میدهد. از ترکیب این دو دارو برای درمان بیماری برونشیت، آسم و نفخ استفاده میشود.
اگر دارای شرایط زیر هستید از ترکیب گایافنزین و تئوفیلین استفاده نکنید:
.
اطلاعات بیشتر در مورد این دارو را در لینک اصلی زیر بخوانید:
داروی گایافنزین، عوارض، طرز مصرف اصولی، کودکان و همه نکات مهم
آلبندازول با کاهش تولید انرژی خود، در نهایت منجر به بی تحرکی و مرگ انگلی می شود که باعث تغییرات دژنراتیو در پرونده و سلول های روده کرم می شود. در این مقاله با کمک پژوهش های جدید پزشکان در سراسر دنیا، جدیدترین اطلاعات را در مورد داروی آلبندازول، نحوه مصرف، عوارض جانبی، هشدارها و همه نکات مهم را بیان خواهیم نمود.
البندازول نام دارویی ژنریک به همین نام است که برای درمان انگل و از بین بردن کرم ها و لارو ات در بدن انسان استفاده می شود. همچنین می توان از این دارو برای درمان عفونت های ناشی از کرم های نواری منتقل شده از خوک و سگ استفاده کرد. ممکن است تمام موارد مصرفی این دارو در این مقاله ذکر نشده باشند بنابراین بهتر است برای اطلاعات بیشتر حتما با پزشک م کنید.
یادتان باشد قبل از شروع مصرف آلبندازول و در صورتی که مبتلا به هر یک از بیماری های زیر هستید حتما پزشکتان را در جریان قرار بدهید:
از طرف دیگر دقیقا مشخص نیست که مصرف آلبندازول روی جنین تاثیر منفی دارد یا خیر؛ بنابراین این دارو نباید در دوران بارداری استفاده شود مگر اینکه هیچ درمان جایگزینی برای آن وجود نداشته باشد. احتمالا قبل از شروع دوره درمان با آلبندازول پزشک از شما می خواهد که تست بارداری انجام بدهید. در طول مصرف دارو و حداقل تا یک ماه پس از پایان دوره درمان هم باید از روش های پیشگیری از بارداری موثر استفاده کنید.
آلبندازول نباید در دوران بارداری مصرف شود مگر اینکه درمان جایگزین مناسبی برای آن وجود نداشته باشد. قبل از شروع دوره درمان با آلبندازول احتمالا پزشک از شما می خواهد که آزمایش بارداری انجام بدهید.
اگر یک نوبت دارو را فراموش کردیم چه کار کنیم؟ به محض به خاطر آوردن نوبت دارویتان آن را مصرف کنید؛ اما اگر نوبت بعدی دارویتان رسیده فقط همان یکبار را مصرف کنید. هیچ وقت دو نوبت دارو را با هم مصرف نکنید.
در صورت مصرف بیش از حد آلبندازول چه کار کنیم؟ در صورتی که بیش از حد تجویز شده آلبندازول مصرف کرده اید و یا در صورت بروز علائم آلرژیک حتما با اورژانس (115) تماس بگیرید.
در طول مصرف آلبندازول چه نکاتی را باعث رعایت کرد؟ از نزدیک شدن به افراد بیمار یا مبتلا به عفونت خودداری کنید. در صورتی که مبتلا به عفونت شدید حتما به پزشک مراجعه کنید.
.
ادامه توضیحات را در لینک اصلی زیر بخوانید:
آمیودارون دارویی است که برای درمان آریتمی قلب (ضربان قلب نامنظم) استفاده می شود. این دارو تحت نامهای تجاری Cordarone، Pacerone و Nexterone بفروش میرسد. Nexterone یک مایع استریل است که می تواند بصورت داخل وریدی داده شود. آمیودارون یک داروی تجویزی است. می توانید آن را با نسخه ی پزشک تهیه کنید.
همانند اکثر داروهای ضد آریتمی (داروهایی که ضربان قلب نامنظم را درمان می کنند)، آمیودارون با تغییر نحوه انتقال سیگنال های الکتریکی قلب کار می کند.
آمیودارون سیگنال های الکتریکی قلب را با مسدود کردن کانال های خاص در سلول های قلب تغییر میدهد. این کانال ها به سدیم، پتاسیم و کلسیم اجازه میدهند تا به خارج سلولها حرکت کنند.
سدیم، پتاسیم و کلسیم چیزهایی هستند که سیگنالهای الکتریکی قلب را حمل می کند. با مسدود کردن کانال هایی که این عناصر را در سلول ها حرکت می دهند، آمیودارون سیگنال های الکتریکی را تغییر می دهد. این، به نوبه خود، باعث تغییر ضربان قلب می شود.
از آنجایی که آمیودارون هر سه کانال را در سلول های قلب مسدود می کند، اثرات مختلفی بر روی ضربان قلب می گذارد. ازجمله:
در حالی که هیچ یک از این عوارض جانبی مرگبار نیست، برخی از آنها ممکن است کیفیت زندگی را کاهش دهد. درصورت مشاهده ی تغییر در چشم و عوارض جانبی شدید به پزشک مراجعه کنید. اگر حالت تهوع یا بی اشتهایی شدید باشد، باید با پزشک درباره کاهش دوز دارو صحبت کنید.
.
برای مطالعه ادامه متن به لینک اصلی زیر رجوع نمایید:
داروی آمیودارون، موارد استفاده، طرز مصرف، عوارض و همه نکات مهم
قرص دوکسپین 10 (Doxepin 10) برای درمان افسردگی و اختلالات خواب (بی خوابی) مورد استفاده قرار می گیرد و به شما کمک کند که خواب بهتر و بیشتری داشته باشید و تعداد دفعات بیدار شدن در طول شب را کاهش دهید. در این مطلب با کمک تحقیقات جدید پزشکی، شما را با عوارض، طرز مصرف و قطع اصولی و همه نکات مهم دیگر درباره قرص دوکسپین 10 آشنا میکنیم.
دوکسیپین با توقف سروتونین و نورآدرنالین که از باز جذب در سلول های عصبی مغز آزاد شده اند، کار میکند. این کار به طولانی کردن تاثیرات آنها و به بهتر کردن حالت (خلق و خو) و تسکین افسردگی در طول زمان کمک میکند.
دوکسیپین شخصیت شما را تغییر نخواهد داد یا اینکه باعث شود مدام شاد و آسوده خاطر باشید بلکه در طول زمان، مواد شیمیایی که در مغزتان تغییر میکنند و موجب افسردگیتان میشوند را اصلاح میکند و به شما کمک میکند تا خود قبلیتان باشید.
.
اطلاعات بیشتر در مورد این دارو را در لینک اصلی زیر بخوانید:
با افزایش سن بیماری هایی نظیر بیماری های قلبی، کلیه و سکته مغزی بیشتر می شود. پزشکان برای کاهش فشار خون بالا که به جلوگیری از این بیماری ها کمک زیادی می کند داروی تریامترن اچ را توصیه می کنند. مصرف این دارو باعث می شود که بیمار ادرار بیشتری داشته باشد در نتیجه آب نمک و آب اضافی در بدنشان از بین می رود. ادامه متن را بخوانید تا با علت تجویز، تاثیر بر وزن، طرز مصرف اصولی و همه نکات دیگر در باره داروی تریامترن اچ آشنا شوید.
در موارد زیر تریامترن اچ را مصرف نکنید:
.
ادامه مطلب را در لینک اصلی زیر بخوانید:
تریامترن اچ، علت تجویز، تاثیر بر وزن، طرز مصرف اصولی و همه نکات دیگر
یکی از داروهایی که پزشکان برای کاهش تورم، قرمزی، خارش و واکنش های آلرژیک تجویز می کنند پماد فلوئوسینولون می باشد که روی پوست استفاده می شود. در این مقاله با کمک نتایج آخرین تحقیقات پزشکان، با جدیدترین اطلاعات علمی درمورد پماد فلوئوسینولون، موارد استفاده برای صورت، جوش، واژن و همه نکات مهم در این زمینه آشنا می شوید.
از این دارو برای درمان انواع بیماری های پوستی از جمله اگزما، درماتیت، آلرژی و همین طور بثورات جلدی استفاده می شود. در واقع فلوئوسینولون یک کورتیکو استروئید با قدرت متوسط است که باعث کاهش تورم، خارش و قرمزی ناشی از این بیماری ها می شود.
از این دارو فقط به شکل موضعی و روی پوست می توان استفاده کرد؛ اما یادتان باشد نباید پماد را روی پوست صورت، کشاله ران یا زیر بغلتان بمالید مگر اینکه پزشک آنرا تجویز کرده باشد.
قبل از مصرف پماد دست هایتان را کاملا بشویید و خشک کنید. بعد ناحیه آسیب دیده را تمیز و خشک کنید و یک لایه نازک از پماد را روی آن قرار بدهید. معمولا باید 3 تا 4 بار در روز به همین شکل از پماد فلوئوسینولون استفاده کنید یا دقیقا طبق دستور پزشک آن را مصرف کنید.
هیچ وقت روی محلی که پماد زده اید را با باند یا دستمال نپوشانید؛ مگر اینکه پزشک اینکار را توصیه کرده باشد. اگر از این دارو در نواحی زیر پوشک بچه استفاده می کنید بعد از مصرف پماد از پوشاندن پوشک یا لباس های تنگ به نوزاد خودداری کنید. بعد از استفاده از پماد هم دستهایتان را کاملا بشویید؛ مگر اینکه از آن برای درمان عوارض پوست دستتان استفاده کرده باشید.
اگر باید پماد فلوئوسینولون را روی پوست اطراف چشمتان بمالید حتما حواستان باشد که دارو وارد چشم نشود چون باعث ایجاد گلوکوم و یا بدتر شدن آن می شود. علاوه بر این، دارو نباید وارد دهان و بینی تان شود. در صورتی که این اتفاق افتاد حتما محل را با آب تمیز و فراوان بشویید.
از این دارو فقط باید برای بیماری فعلی تان و در همان مدتی که پزشک تجویز کرده استفاده کنید. اگر بعد از 2 هفته مصرف پماد فلوئوسینولون بیماری تان درمان نشد یا حتی بدتر شد حتما به پزشک اطلاع بدهید.
هنگام استفاده از این دارو ممکن است دچار سوزش، قرمزی، خارش، تحریک یا خشکی پوست شوید. احتمالا این عوارض چند روز بعد از مصرف پماد و وقتی بدنتان به دارو عادت کرد از بین می روند؛ اما اگر عوارض همچنان ادامه داشت یا بدتر شد حتما پزشک را در جریان بگذارید. یادتان باشد که پزشک به این دلیل دارو را برایتان تجویز می کند که منافع آن بیشتر از عوارضش است؛ پس اگر احساس می کنید عوارض جانبی مصرف دارو بیش از حد است حتما او را مطلع کنید. البته پماد فلوئوسینولون در بیشتر افراد عارضه جانبی خاص و مهمی ایجاد نمی کند.
.
برای مطالعه ادامه متن بر روی لینک زیر کلیک کنید:
پماد فلوئوسینولون، موارد استفاده برای صورت، جوش، واژن و همه نکات مهم
درباره این سایت